Wuxiangfen

Wuxiangfen obudziła się w jakimś małym, sklerotycznym pomieszczeniu. Po bliższym przyjrzeniu się wyglądało na to, że była zamknięta w beczce... a wokół panował mrok. Na szczęście przystosowane do niego oczy wężycy pozwoliły dostrzec jej w beczce wyjście - ktoś nie zamknął wieka, w dodatku beczka leżała zamiast stała, więc wystarczyło sę z niej wygrzebać, bez konieczności wywracania jej.
Na zewnątrz... zdawało się, że wylądowała w jakimś wielkim składzie. Wszędzie dookoła leżały stery beczek i skrzyń, ładnie poukładanych - poza samotną beczką Wuxi. W jej nozdzrza uderzył zapach ogromnej ilości wina, piwa, alkoholu i pitnego miodu, cała pyszna, słodka mikstura wszystkich chyba możliwych "ognistych wód". Czyżby trafiła do raju...?
Poza tym, nie było słychać nic. Cisza. Grobowa cisza. Potężny zapach trunków. Widok ogromnej ilości bezczek i skrzyń. A drzwi chyba nigdzie nie było. Chyba. Cisza.

I nagle... nagle coś usłyszała. Coś jakby tupot stóp. Następowały miarowo, a dźwięk stawał się stopniowo coraz głośniejszy. Chyba ktoś się zbliżał. Ale kto, i skąd...? Przecież nigdzie nie było drzwi!

Wuxi zachowując spokój przystały na jej drapieżczy tryb życia wyślizgnęła się ze swojej beczki i pomknęła pełzakowatym ruchem za stertę licznych poukładanych beczek tak, by miała dogodny widok na większą część pomieszczenia. Starając opamiętać się mimo, ogromnego bólu głowy i zdecydowanie słabszej koordynacji po spożyciu zbyt wiele ognistej wody. W akcie samoobrony była gotowa nawet zaatakować, ale jak na sprawną obserwator przystało. Wolała wpierw odkryć tajemnice pomieszczenia z którego nie mogła się wydostać.

Wuxi schowała się wygodnie i bezpiecznie. Kroki nasilały się, by osiągnąć tuż nad głową wężycy punkt kulminacyjny i... poczęły się oddalać. Hm...

Gdy kroki były już trochę cichsze, nagle usłyszała w ich miejsce cichy stukot, a potem znów cisza. Chwilowa, gdyż wtem nagle coś w dachu się otworzyło... było to tuż nad jedną ścianą, naprzeciw stanowiska Wuxiangfen. Okazało się, że z dachu upadła klapa a z góry wysunęła się linowa drabinka. Po niej to ześliznęła się szybko i zwinnie jakaś zakapturzona, chuda postać. Tąpnęła bezszelestnie na podłogę, po czym zwinnymi, szybkimi i nie dającymi się słyszeć ruchami poczęła "zwiedzać" pomieszczenie, i dokładnie je oglądać. Postać nie zauważyła wężycy - póki co, lecz chyba coś przyciągnęło jej uwagę za inną stertą poukładanych beczek i skrzyń - zaraz naprzeciwko drabinki. Postać weszła za nie i zniknęła z pola widzenia Wuxi, zostawiając za sobą zwisająca linową drabinkę.

Wężowa Pani postanowiła skorzystać z okazji. Nie miała, jednakże na myśli rozpoczęcia sezonu na polowanie, a zależało jej wyłącznie na ucieczce z składziku. Dlatego pod nieuwagą nieznajomego postanowiła cichcem zbliżyć się do drabinki. Owineła się wokół niej by charakterystycznym ruchem móc się podciągać rękami w górę. Ogon owijał się wokół elementów tejże linowej konstrukcji by zapobiec ześlizgnieciu się. Gdy podciągała się, rozglądała się wokół czy czasem nieznajomy nie wraca. Jeśli znajdzie się przy niej, postanawia wykorzystać ten fakt rozchuśtając się na linie i zeskakując by przygnieść go swoją masą. Zależnie od tego, czy będzie miał wobec niej przyjazne, bądź wrogie intencje. Poparzy go toksyną, tudzież nie.


//wróciłam xD tylko nie wiem, czy jest sens to pisać. No i nie było szczerze co napisać, więc krótko.

To mogę free poroamować? Czyli napisać w jakiejś dowolnej lokacji fabularnie?